Ja de laatste loodjes. Hoe ging ik ermee om, hoe voelde ik me? Ging alles goed? Dat lees je vandaag in mijn persoonlijk verhaal over mijn zwangerschap. Zoals jullie weten heb ik best veel verhaal lijnen gemaakt over mijn zwangerschap. Mensen dachten zelfs dat ik weer zwanger was, maar nee hoor! Hebben jullie dit allemaal gemist? De verhalen vanaf het begin dat ik het vertelde, wat het geslacht was en hoe wij dat hebben gedaan? Zoek dan op de trefwoorden in de zoekbalk rechtsboven: ‘ mijn zwangerschap ‘ en zo kom je bij al mijn verhalen terecht. Heel veel plezier met het lezen.
De laatst loodjes, ja die zijn altijd het zwaarst hé? Ik voelde me en aardige dikke koe, terwijl ik voor mijn lichaam helemaal geen dikke buik had. Ik vond zelf dat ik een hele mooie buik had en mijn omgeving vond dat ook. Van achteren zag je ook helemaal niet dat ik zwanger was zoals ik al eerder vertelde. Ook van voor zagen sommige mensen het totaal niet, terwijl de ander weer zei: nou je ziet het echt wel! De meningen waren verdeelt. Toch had ik het niet heel super zwaar, want het was in de wintertijd. Ik ben eigenlijk ook wel blij dat, dat zo was want ik kan niet tegen warmte. Echt 2 of 3 weken voor ik moest bevallen had ik het zo gehad! Ik wilde niet meer en ik kon niet lekker meer slapen, ik was moe, sliep overdag nog, ik had niks te doen (ik blogde toen nog niet), ik hoefde niet veel te eten, had nergens zin in, wilde niet ver weg zijn, of weg gaan. Allemaal klaag dingetjes. Maar het hoort erbij dat geklaag.
Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk dat Chelsey ter wereld kwam zodat ik lekker normaal kon rusten. Ik bedoel, als je continu moet plassen om de 5 minuten word je ook niet blij. Ik durfde gewoon nergens meer heen vanwege dat al. Ook was ik van alles al weer te snel moe of zat. Ik kan me niet eens meer herinneren wat ik allemaal deed om mijn tijd te doden. Diego werkte, mijn moeder ook en mijn vader ook. Ik liet de hond uit, deed de was en deed mijn kamer, zoals ik nu nog steeds eigenlijk doe. Ik wilde alles picobello in orde hebben. Ik ging steeds Chelsey haar hoekje veranderen of kijken wat er leuk stond en ik droomde echt letterlijk weg over hoe alles zou zijn! Wauw wat had ik zin om haar te ontmoeten en vast te houden! Mijn eigen prinsesje! Ik moest nog een paar weken wachten voor het zo ver was. Maar goed, Het was het wachten waard. Ik had donderdags 13 februari een extra controle bij de verloskundige. Benieuwd naar mijn één na laatste ‘zwangerschapsverhaal’? Kom dan 30 juni terug voor het één na laatste deel. Dan vertel ik wat er allemaal gebeurde op de controle dag en hoe alles verliep. Want het was me wat hoor… Ik hoop jullie snel weer terug te zien! Heb je mijn vorige verhaal gemist? Lees hier.
Vergeet me niet te volgen op sociale media: Instagram, Kiwi, Twitter, Facebook
