Zeven juli was het zo ver: Chelsey ging voor het eerst naar de orthodontist. En eerlijk? Het voelt alsof we samen een nieuwe fase in haar leven ingaan. Zo’n fase waarin die ‘grote-mensen-dingen’ steeds vaker om de hoek komen kijken. Ze maakte foto’s van haar gezicht, kaken, mond en tanden.
Chelsey is elf. Die typische leeftijd waarop je om je heen ineens steeds meer kinderen met een beugel ziet. Bij haar waren alle tanden al vroeg gewisseld en dus voor de orthodontist hét moment om te kijken of alles goed staat, of dat er wat hulp nodig is.
We hebben er samen al over gepraat: wat ze kan verwachten, waarom het belangrijk is. Soms groeien tanden nu eenmaal scheef of is er te weinig ruimte. En dan is het beter om dat nú aan te pakken, dan pas als ze volwassen is. Ik weet dat uit eigen ervaring, ik heb zelf die kans gemist als tiener. Dat wil ik Chelsey graag besparen.
Ze vindt het spannend. Maar ook een beetje stoer. Twee kinderen uit haar klas dragen al een beugel, en ik weet zeker dat zij dit ook gaat rocken, met flair, met kracht, op haar eigen manier. Zoals ze altijd doet.
Ik ben trots op haar. Op hoe ze groeit, leert, en durft. Op hoe ze stappen zet, ook als ze niet weet wat er precies gaat komen. En ik ben dankbaar dat ik naast haar mag staan, bij dit soort mijlpalen, hoe klein of groot ze ook lijken.
📅 Op 5 september hebben we de eerste echte afspraak voor haar beugel. Een nieuw traject, voor haar én voor ons. Spannend… maar we zijn er klaar voor. 💪
Wil je me volgen op sociale media?
👉 TikTok, Instagram en YouTube