Zoals jullie al weten hebben Diego en ik een poos geleden een rondleiding gehad op het kinderdagverblijf wat ik heb uitgekozen. Ja, ik denk dat dit echt een moeder’s ding is, maar ik heb het uitgekozen haha. Wij hadden daar een rondleiding op het kinderdagverblijf. Dus niet alleen van de peutergroep, maar alles. Dit vond ik al erg geruststellend. Ook legde ze erg goed uit hoe en wat. Ik heb zelf stages gelopen op kinderdagverblijven dus het was niet echt heel erg nieuw, maar wel lang geleden. Ik deed een studie in 2007 en in 2009 heb ik deze afgerond, maar toch de zorg in gegaan. Zo kan het gaan. Voor de nieuwsgierige onder ons… Je kan vandaag lezen hoe haar eerste dag ging! Chelsey haar eerste dag op het kinderdagverblijf, lees mee en ik wens je veel plezier met lezen! Liefs X.
Chelsey ging op 29 februari en 2 maart 2016 wennen op het kinderdagverblijf waar ze 7 maart officieel heen zou gaan. 29 februari ging ze twee uurtjes wennen. Dat ging erg goed! Die woensdag, 2 maart, ging zij 4 uurtjes wennen. 7 maart, afgelopen maandag, ging ze dus voor het eggie. Ik moest haar om 9 uur naar het kinderdagverblijf brengen. De leidsters hadden gezegd dat het voor zo’n eerste dag goed zou zijn als ze van 9 tot 5 zou blijven en niet langer. Ze zijn maar tot 18:00 open, maar zo lang zou Chelsey sowieso nooit op de opvang blijven. Daar gingen we dus om 8:30. Wat was ik nerveus zeg…
Om 8:30 gingen we weg. Maar ik dacht nog wel: “zou ik wel alles hebben?” Je weet maar nooit wat je mist als je, je kindje wegbrengt. Ik weet wel dat ze op het kinderdagverblijf nog zeiden dat ik niets hoefde mee te nemen, maar automatisch heb ik toch luiers en drinken meegenomen. Oh ja, en sowieso extra kleding. Dat moest ik dan wel echt meenemen. En ook nog haar laarzen, moest haar naam in haar jas schrijven etc. We fietsten naar het kinderdagverblijf. Ik was zo nerveus. Er ging een soort achtbaan gevoel door mijn buik heen. Toen we aankwamen werd Chelsey echt heel hartelijk ontvangen. Leuk!
Op de foto hierboven vroeg Chelsey of ik een foto van haar wilde maken (net haar moeder haha). Dus ik maakte een foto voor ze echt naar binnen ging. Wat was ik trots zeg! Omdat Chelsey daar al twee dagen mocht wennen, kende zij de weg daar al wel. Ze ging aan het tafeltje zitten, zoals je hier onder op de foto ziet en ging spelen. Ze was lekker aan het puzzelen en ook nog rondom haar heen aan het kijken wat de andere kindjes aan het doen waren. Ik ging om 9:05 weg van het kinderdagverblijf. Wij waren daar trouwens om 8:50 aangekomen. Dus ik had toen nog even de tijd om haar jasje uit te trekken en haar tasje en Pooh in haar mandje te stoppen. Ik ging dus weg en zwaaide haar uit. Aaah daar staat ze hoor.
Mijn moppie stond mij uit te zwaaien voor het raam met de leidster. Ik ben daarna snel doorgelopen voor ze terug zou krabelen. Nu was ze toch al twee dagen gaan wennen en toen had ze er ook geen moeite mee. Ik had al de eerste keer gezegd tegen de leidster, dat ik zeker wist dat ze niet zou gaan huilen als ik weg moet en dat heeft Chelsey waargemaakt. Zo knap van Chelsey! Toen ik op de fiets terug ging, om naar mijn werk te gaan, dacht ik eigenlijk aan veel en keek ik steeds maar terug naar het KDV. Het liefst zou ik haar bij me willen hebben en haar niet achterlaten, Maar het is juist goed dat ze met andere kindjes speelt en leuke dingen doet met kindjes. Ik zei hardop tegen mezelf: “het is goed voor Chelsey en ze gaat het vandaag naar haar zin hebben!” Zo, met die gedachten, ging ik door naar mijn werk. Ik heb echt heel erg aan Chelsey zitten denken. Ik weet dat ze daar om 10 uur fruit eten en om 12 uur lunch. Op die tijden denk je extra aan haar. Ik heb wel lekker gewerkt hoor. Maar ik was ook ontzettend blij om haar op te halen. Ik had er zoveel zin in om haar weer te zien! Ik liep het plein op. Aah daar loopt ze!
Ze waren buiten aan het spelen. Ik liep naar Chelsey toe. Ik zag haar lopen en staren. Ik riep haar naam. Ze keek me aan, maar moest nog even kijken hoe en wat. Ineens was het: “haaaaai mamamaaaaa!” Ohhhh gelukkig is ze blij me te zien haha. We hebben lekker geknuffeld en daarna kwam de leidster even kletsen met me, over hoe het ging deze dag. Nou mensen. Trotser kan je niet zijn op je kind met wat ik hoorde. Ze kwam bij me staan en zei: mijn complimenten voor Chelsey zeg! Wat is dit een voorbeeldig kind! Zo lief en zo leuk! Ze maakt heel goed contact met de leidsters en kindjes. Ze stimuleert andere kindjes om te eten en te drinken. Ze weet wat ze wil. Ze schoof haar beker melk weg, maar zei wel tegen andere kindjes dat ze hun broodje of drinken moesten opdrinken/opeten. Ook complimenteerde Chelsey de kinderen. Ze had goed gegeten en goed geslapen (1,5 uur lang). Ze sliep direct toen ze op bed werd gelegd. Ze was lekker aan het spelen. Ze gaf de kindjes knuffels en kusjes en is erg lief, maar neemt ook duidelijk afstand als ze iets echt niet wil en geeft dit dan ook aan. Ze weet super veel voor een kind van twee (duh dat weten wij ook wel haha). Ze weet waarvoor je elastiekjes en klipjes voor gebruikt en benoemd ook de naam ervan. Nogmaals mijn complimenten zei de leidster. Het is een schatje, zei ze nog op het laatst. Ik was zo onwijs trots toen ik dit hoorde! Ik had echt een dikke smile op mijn gezicht! Ze heeft voor het eerst van 9 tot 5 op een KDV gespeeld. En dan dit nieuws? WAUW! TOPPER! Dit is dus de reden dat ik Chelsey zo lang mogelijk thuis wilde houden, zodat wij haar alles zelf zouden bij brengen en bijleren. Zo zie je maar, dat ze het er nu makkelijk vanaf brengt. Let wel: alle kindjes zijn anders natuurlijk!
Ik ben een super trotse mama en ik hoop dat jullie dit een leuk artikel vonden. Wel wat lang hé, sorry! Maar ik wilde jullie alles vertellen! Zitten jou kinderen ook op een kinderdagverblijf? Je mag gerust een reactie achterlaten. Dank jullie wel voor jullie komst! Groetjes Lifestylekimberley.nl
Vergeet me niet te volgen op sociale media: Instagram Youtube Twitter Facebook, Pinterest