Mijn Zoektocht Naar Anne Faber. Het is alweer enkele maanden geleden dat ze is het nieuws was. De vermissing van Anne Faber. Het werd wereld nieuws. Iedere Nederlander zat op het puntje van zijn of haar stoel. Iedere avond waren we allemaal weer benieuwd of ze gevonden zou zijn. Maar nee. De zoektocht ging verder en ik hielp mee. Ik heb maar een aantal uur mee gezocht, maar het heeft echt een heftige indruk op mij gemaakt.

Zesentwintig oktober heb ik een video geplaatst op YouTube. Deze video is nu twee maanden oud. Deze video heb ik gemaakt na aanleiding van mijn zoektocht naar Anne Faber. En nu zullen jullie wel denken: zoektocht? Voor die paar uur? Doe normaal! Zulke nare reacties kreeg ik wel via Twitter te horen. Ik zocht aandacht, had aandacht tekort, mijn zoekactie was niet relevant, mijn zoekactie voor die vier uur stelde niks voor en ik moest gewoon even normaal doen. Want ja joh, waarom zou JIJ helpen zoeken toch? Ik zou wel eens willen zien en weten hoe jij er na zo’n intensief dagje erbij zou lopen. Als een zombie, echt! Geef niet zomaar een oordeel!

De mensen die dit hebben gezegd hebben totaal géén flauw idee wat ze zeggen. Zij hebben niet in mijn stoere schoenen gestaan, hebben niet de ellende gevoeld, hebben niet gestrest en hebben niet de emotie gevoeld, de dag van de zoektocht. Op de plaats van bestemming krijg je zo’n onwijs apart gevoel door je donder heen dat je gewoon niet beseft waar je eigenlijk bent. Het is eng, maar spannend tegelijk. Je wilt haar helpen vinden, dus doe je je best. Er was echt super veel politie aanwezig en zelfs het leger, rode kruis, ME en vrijwilligers waren er. Volgens mij vergeet ik de helft nog op te noemen van wie er allemaal bij waren. Het was dood eng om er te zijn.

Waarom heb je het dan gedaan?

Heel stom gezegd, of eigenlijk ook weer niet, trok Anne mij heel erg aan. Dagelijks in het nieuws, spoorloos verdwenen, twee jaar jonger als dat ik ben, wonend in Utrecht, zo dichtbij. Hoe dan?! Het verhaal greep mij zo erg aan dat ik gewoon iets moest doen. Ik kwam via Facebook terecht bij een groep. Daar verzamelde alle vrijwilligers zich om mee te helpen zoeken naar Anne. Of je nou iedere dag mee kon helpen of één dag, alles was oké. Op een dinsdag ben ik mee helpen zoeken. En wat vond ik dat spannend. Mijn verhaal kun je hieronder in de video hélemaal horen! Mocht je interesse hebben, kijk de video dan helemaal af! Alvast heel erg bedankt.